Blog


Weglaten - vrijdag 7 augustus 2020

 
 
Weglaten

Vorige keer had ik aangegeven dat ik wat meer zou vertellen over weglaten.
 
Gedurende de dag laten we heel veel weg zowel in momenten maar ook als we momenten omschrijven. Als je een partner hebt en degene komt thuis na een dag werken en je vraagt hoe de dag is geweest krijg je bij de ene persoon als antwoord…. Goed…. (herkenbaar hihi) en bij de ander krijg je een verhaal. Zelfs dat verhaal is niet volledig.
Stel je voor iemand vertelt dat iemand een verhaal vertelt van wat er gebeurde bij het koffieapparaat. Dan vertelt hij of zij vast wie erbij waren en in grote lijn wat er gebeurde. Misschien vertelde iemand over de vakantie bijvoorbeeld, dat het zo leuk was en wat ze gedaan hebben. Maar stel je zou dit in detail vertellen zonder weglaten, dan duurt het even…. En ik heb het over meerdere details dan waar je nu misschien aan zou denken. Denk naast wat ze deden ook maar eens hoe ze zich voelden of wat ze misschien roken ( denk maar even aan lucht van koffie bijvoorbeeld) en of er misschien een vlieg op iemands arm zat…ja, er gebeurd veel meer…..

Ander voorbeeld. Ik zeg, ik loop in het park met de hond. Dan weet je dat ik daar gelopen heb en kun je misschien een beeld vormen. Bedenk wel dat je nu niet weet in welk park ik liep en hoe het eruit zag. Mocht je dat wel weten dan kun je beeld vormen doordat het bekend terrein voor je is omdat je er weleens geweest bent. Maar weet jij nu in welk park ik liep? En hoe het eruit zag? En wat er allemaal gebeurde? Nee want ik heb alles weggelaten. Ik zou bijvoorbeeld weggelaten kunnen hebben dat er ook anderen waren en dat er 5 honden waren maar dat er ook zwanen in de sloot zwommen…. Sloot?… daar had ik toch niet over verteld? En dat die sloot naar riool rook al helemaal niet. Zo krijg je ineens een ander beeld van het park maar nog steeds weet je maar weinig want wat gebeurde er met de honden en mensen en zwanen, ook dat had ik weggelaten.
Nu denk je misschien, ja…. dat is logisch dat je niet alles in detail gaat vertellen anders wordt het wel een lang verhaal. Besef dat je zelfs als je erbij was veel details weg zou laten. Je kunt namelijk niet de hele tijd focus op alles wat er gebeurd hebben. Als je met iemand praat en een paar meter verder op praten ook mensen met elkaar kun je dat niet goed volgen. Misschien ben je nieuwsgierig wat daar gebeurd en verleg je even je focus naar die mensen maar realiseer je dat je aandacht verminderd met de persoon met wie jij op dat moment in gesprek was. En hoe die persoon rook of wat voor stem deze persoon heeft....ook weggelaten....

Waarom gebeurd dit? Je brein laat weg omdat er zoveel gebeurd dat je helemaal gek zou worden als alles tot je zou komen op bewust niveau. Het is een soort bescherming omdat je op bewust niveau een overload zou krijgen.
Het weglaten is dus eigenlijk heel handig van ons brein maar er zitten ook nadelen aan. Jij laat namelijk weg wat onbelangrijk is voor jou en een ander laat weg wat onbelangrijk is voor de ander. Doordat je anders bent zou het ook kunnen zijn, dat je anders reageert, juist door de weglating van de ander. Want stel…. Je zou alle ins en outs weten dan hebben we vaak meer begrip voor wat er speelt maar door weglating krijgen we ook kleuring. Want weglaten gaat niet alleen over letterlijk iets niet benoemen zoals bv de zwanen maar het gaat ook over weglaten van bepaalde bewuste of onbewuste gevoelens, voor bewuste gevoelens hebben we een keuze om deze bewust te delen of weg te laten maar als ze  onbewust zijn werkt dat helaas niet zo.
 
Doordat het onbewuste de reactie van het bewuste aanstuurt kun je ineens een heel andere reactie krijgen op wat je zegt dan dat je bedacht had. De ander heeft door kleuring vanuit onder andere weglating datgene wat je gezegd en bedoeld hebt heel anders opgevat. Hoe bewuster we zijn, dat we van alles weglaten hoe meer we ons realiseren dat anderen dat ook doen en dat er daardoor ook miscommunicatie kan ontstaan. Hoe meer we rekening kunnen houden met de effecten van weglaten en daardoor meer begrip en liefde voor elkaar kunnen hebben. In plaats van meteen reageren vanuit jouw point of view ook even verplaatsen in de ander…..

De kleuring van hoe wij dingen opvatten heeft met nog veel meer te maken, onder andere ook met generaliseren en vervormen. Hier over meer volgende keer. En oh ja…. het park was niet met een sloot en zwanen maar met een bospad in een park….zo zie je hoe je beeld door een paar woorden kan vervormen…..

Fijne dag en heb het goed, Alma


      

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht geplaatst.


Reageren:

Anti-spam 2 + 8 = (antwoord in cijfers invullen!)


Terug naar de vorige pagina >